انواع تشبیه در دیوان منوچهری (گونه های ماندگی در چکامه های منوچهری)
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور
- نویسنده محمد رحیم پور
- استاد راهنما مجید سرمدی فاطمه کوپا
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1385
چکیده
چکیده ندارد.
منابع مشابه
بررسی تشبیه در دیوان منوچهری دامغانی
مقصود اصلی از سخن، تفهیم معانی و تقریر حالات مختلف به شنونده است و هر شاعر یا نویسنده ای به دنبال رسیدن به این هدف از ابزاری استفاده می کند و آنچه ما به آن می پردازیم مهمترین این عناصر یعنی عنصر تشبیه است. با مطالعه ی یک اثر هنری می توان به طرز فکر و شخصیت و حتی شیوه ی زندگی صاحب اثر پی برد به عنوان مثال شعر شاعران درباری از جمله شاعر مورد نظر ما پراست از تشبیهات حسی و مادی؛ تشبیهاتی که فقط سخ...
15 صفحه اولوصف طبیعت در دیوان طغرایی و منوچهری
چکیده در این جستار، وصف طبیعت در دیوان دو شاعر کهن ایرانی: طغرایی(515ﮪ) و منوچهری دامغانی(433ﮪ)، مقایسه و بررسی شده است. نخست به جایگاه و رسالت ادبیات تطبیقی، مختصری از زندگینامه طغرایی و منوچهری، ویژگیهای ادبی، فرهنگی و محیطی عصر و شعر دو شاعر اشاره کرده ایم و سپس با روش وصفی ــ تحلیلی، به مقایسه تطبیقی وصف طبیعت بی¬جان و جاندار و شیوه پرداخت و تصویرسازی این موضوعات در دیوانهای طغرایی و ...
متن کاملوصف طبیعت در دیوان طغرایی و منوچهری
چکیده در این جستار، وصف طبیعت در دیوان دو شاعر کهن ایرانی: طغرایی(515ﮪ) و منوچهری دامغانی(433ﮪ)، مقایسه و بررسی شده است. نخست به جایگاه و رسالت ادبیات تطبیقی، مختصری از زندگینامه طغرایی و منوچهری، ویژگیهای ادبی، فرهنگی و محیطی عصر و شعر دو شاعر اشاره کرده ایم و سپس با روش وصفی ــ تحلیلی، به مقایسه تطبیقی وصف طبیعت بی¬جان و جاندار و شیوه پرداخت و تصویرسازی این موضوعات در دیوانهای طغرایی و ...
متن کاملتوصیف طبیعت در دیوان منوچهری و صنوبری
فنّ وصف، یکی از مهمترین اغراض شعری است که به عنصر خیال وابسته است. موضوع وصف آنگاه که وصف طبیعت باشد، ترسیم تابلویی از زیباییهاست .منوچهری دامغانی (متوفّی 432 هـ .ق) و صنوبری(متوفّی 334هـ. ق) بی شک ازبزرگترین شاعران طبیعت گرا در ادب پارسی و تازی هستند. اهمیّت وصف طبیعت در دیوان صنوبری اندازه ایست که برخی از منتقدان او رانخستین شاعر طبیعت در ادبیّات عرب دانسته اند. منوچهری نیز همین جایگاه را در ادبیا...
متن کاملتصحیح چند بیت از دیوان منوچهری
منوچهری دامغانی از سرایندگان بهنامِ سدة پنجم هجری است که تاکنون تصحیحاتی چند از دیوان او در ایران و خارج از ایران انجام شده است، امّا همچنان شناختهترین و مهمترین تصحیح از دیوان وی، تصحیح محمّد دبیرسیاقی است که برای نخستینبار در سال 1326ش به چاپ رسید و در چاپهای بعدی بارها ویرایش شد. ازآنجاکه دستنویس کهنی از دیوان منوچهری برجای نمانده است و همچنین بهسبب سبک ویژة منوچهری در سرودن اشعار که در ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023